Lenf bezleri şişen arkadaşlar için söylüyorum. Sizin lenf bezi sandığınız şeyler siil olabilir. Ve bu siillerin sebebide HPV'dir, bir çeşit virüs. Doktorun söylediklerinden anladığım kadarıyla ciddi bir şey değil. Bende kasıkta lenf bezi diye doktora gittim doktor siil dedi. 10 dk gibi kısa sürede kryoterapi denilen bir uygulamayla tedavi etti. 1 hafta içinde hepsi yok oldu
Şimdi yaşadıklarıma geçelim. Herkese selamlar arkadaşlar. Bundan tam 78 gün önce hepinizin düştüğü o yanlışa ben de düştüm. Korunmalı bir ilişkim oldu. İlişkiden bir kaç gün sonra ishal oldum. 1 hafta sonra ateşim çıktı ve 2 gün içinde geçti. Korunduğum için HIV aklıma gelmedi bile HIV’ın ne olduğunu bile bilmiyordum ve AIDS hastalığının ise sadece cinsel yolla bulaşan bir hastalık olduğunu biliyordum. Taa ki ilişkimden, yaklaşık 2 hafta sonra kasık bölgemde ki ‘et beni’ gibi şişlikleri görünceye kadar. Tabi hemen internetten bunun ne olduğuna baktım, lenf bezlerinin şişmesi olarak geçiyordu ve HIV belirtisi olduğunu görünce dünyam başıma yıkıldı, ateş ve ishalinde belirtiler arasında olduğunu görünce psikolojim alt üst oldu. Hemen hastahaneye koştum, doktor elime bir kâğıt tutuşturdu ve bu testleri yaptır dedi. Doktorun benden istediği testin HIV testi olduğunu görünce ben bir kez daha yıkıldım. Testi yapan kişi sonuçların 3 gün sonra çıkacağını söyledi. Yani kâbus gibi koskoca 3 gün beni bekliyordu. Tabi benim 3 aylık pencere döneminden haberim yok doktorda ilk etapta bir şey söylemedi. Hayatımda ilk defa başıma böyle bir şey geliyordu ama ben korunmuştum. Kondomlar hastalığa karşı koruma sağlamıyor muydu yoksa, bu konuyu araştırdım ‘’her korunmada az da olsa risk vardır’’ yazıyordu. Peki ben aileme ne derim, nasıl bakarım yüzlerine, nasıl yaşarım bu psikolojiyle. Koskoca 3 günüm böyle geçti. Hiçbir şey yapasım gelmiyordu kimseyle konuşmuyor gülmüyor sadece uyumak istiyordum. Uykuyu kaçış yolu olarak görüyor, uyuduğumda kafamı kurcalayan soruları ve bozuk psikolojimi hissetmiyordum. 3. gün geldi çattı, hastahanenin yolunu tuttum. Doktorun odasına girdim ‘’test sonuçların temiz’’ cümlesini duyunca çok şükür dedim ve bir rahatlama geldi ama doktorun söyleyecekleri daha bitmemişti devam etti cümlesine ‘’bunlar kesin sonuçlar değil, 90 günlük pencere döneminde olabilirsin, 3 ay sonra gelip tekrar test yaptırmalısın’’ dedi. Ne 3 ay mı? Ben 3 günü zar zor bitirdim 3 ay nasıl dayanırdım. Kafamda dönüp duran ‘’o psikolojiyle 3 ay nasıl yaşarım’’ düşüncesiyle eve gittim. Yine kaçış yolu olarak uykuyu seçtim, belki biraz saçma ama ‘’keşke şimdi uyusamda 3 ay sonra uyansam’’ diye düşündüm. Kabus dolu günler başlamıştı kimseyle konuşmuyor hiç gülmüyordum. Hâlbuki ben gülen ve güldüren biriydim. Resmen bambaşka biri olmuştum. Bu olayı anlatabileceğim, destek alabileceğim tek bir kişi vardı oda askerde olduğu için üzülmesin diye anlatamadım. Hayat gerçekten çok zor geçiyordu, ama bana hayatı zorlaştıran hastalık değildi. Allah’ın bana bir cezası bu diyip geçerdim. Benim kafamı kurcalayan ailemdi, bu durumu onlara nasıl anlatabilirdim ki. Oğlunun mürüvvetini görmek için sürekli Allah’a dua eden anneme evlenemiceğimi nasıl söylerdim. Biliyorum bu hastalık evliliğe engel değil ama işleri zorlaştırır. Çok zordu len böyle yaşamak. Gülmeyi özledim, insanlarla konuşmayı özledim, dışarı çıkıp gezmeyi özledim, kısacası ben yaşamayı çok özlemiştim. Mutlu olmayı unuttum, nasıl bir duyguydu neler hissettiriyordu insana hepsini unuttum. Göz göre göre eriyip gidiyorsun ve elinden hiç bir şey gelmiyor. Aynı iş yerinde bütün gün birlikte çalıştığın birinin gelipte sana ‘’senin sesini unuttum’’ demesi o kadar kötü bir şey ki. İnsanların ‘’neyin var senin’’ sorusuna karşılık ‘’bir şeyim yok sadece biraz yorgunum’’ diye cevap vermekten çok yorulmuştum. Destek alabileceğim, derdimi anlatabileceğim, sığınabileceğim kimse yoktu etrafımda. Sonra fark ettim ki bir tek Allah’a sığınabilirdim. Her gün defalarca el açtım dua ettim, aynı hatayı bir daha yapmıcağıma dair tövbe ettim. İnşallah bu düşüncem yanlış değildir ama ‘’ALLAH’A SARILIP AĞLAMAK’’ istedim, garip bir duyguydu. İnsanlara çok şey anlatmak istiyordum, ama o kadar yorgundum ki hiç bir şey konuşasım gelmiyordu. 90. günü bekliyemedim özel bir labaratuvarda 77. günde bütün CYBH’lara (Cinsel Yolla Bulaşan Hastalıklar) bakan ve erken teşhis koyan 5. nesil bir test yaptırdım. Test sonucunda ‘NEGATİF’’ yazısını görünce içimden kapkara bir duygunun çıkıp gittiğini hissettim. Hasta değildim ve iki buçuk ay kendi kendimi yiyip bitirdiğimi fark ettim. Şimdi tekrar gülmeye başladım, arkadaşlarımın arasına karıştım. Bir daha aynı hatayı kesinlikle yapmıcağıma dair kendime ve Allah'a söz verdim. Bu yaşadıklarımı da HIV ile alakalı olmayan site, sözlük ve formlarda paylaşıcam. İnsanlar bu hastalıktan şüphelenen kişilerin psikolojisini anlayıp bizlerle aynı hataya düşmesinler istiyorum. Sizlerde yazın anlatın yaşadıklarınızı, uyarın insanları farkına varsınlar bu durumun. Ve sonunada ‘’hiçbir koruma tam koruma değildir’’ yazmayı unutmayın. Okuduğunuz için teşekkür ederim sağlıcakla kalın…
Yaşadığımız belirtilerin hepsi psikolojik. Kendinizi yıpratmayın ve artık internette belirti aramayı bırakın sadece testlerinizi yaptırın
Arkadaşlar 77. günümde bir labaratuvarda test yaptırdım. Sonuçlarım bunlar http://i.hizliresim.com/g69435.jpg pozitif yazan bölüm vücudun hepatit B'ye karşı savunma mekanizmasıymış yani pozitif olması güzel bişey. Konuyu kapatmalımıyım
Arkadaşlar geçenlerde de test yaptırmıştım negatif çıkmıştı ama hepatite baktırmamıştım şimdi bir labaratuvarda kan verdim sonuçları bekliyorum hem HIV hemde HEPATİT bakılacak dua edin allahın izniyle inşallah temiz çıkar
Arkadaşlar geçen test yaptırdım. Testin adında HIV Ag ve HIV Ab yazıyordu negatif çiktı. 76. gündeyim yarın tekrar test yaptırcam. Hangi testi yaptırmalıyım yardımcı olurmusunuz
Arkadaşlar sonuçları aldım NEGATİF yazıyor ama burda bazı rakamlar var ben pek anlamadığımdan sizden yorumlamanızı istiyorum. HIV Ag 0.29 NEGATİF COI <1.0 NEGATİF HIV AB 0.20 NEGATİF COI <1.0 NEGATİF yazıyor bu rakamlar ne anlama geliyor yardımcı olurmusunuz. Bugün 70. günüm
Arkadaşlar 70. gündeyim özel bi labaratuvara test yaptırmaya gidiyorum. Dua edin inşallah negatif çıkar
Arkadaşlar hastalıktan şüphelenmeye başlayalı bugün tam 54 oldu gün oldu. Şüpheli ilişki yaşıyalıda 66 gün oluyo. 54 gündür hayat resmen zindan gibi geçiyor. Sanırım 13. gündü ve bir test yaptırdım negatif çıktı. 54 gündür belirtiler var piskolojim alt üst oldu. 90. gün test yaptırmayı düşünuyorum ama test yaptırmaya korkuyorum. Ben ilk defa gerçekle yüzleşmekten korkuyorum. Resmen mutlu olmayı özledim, ben esprili biriydim insanları güldürmeyi özledim, gülmeyi özledim. Vücudumun mutluluk hormonu salgıladığını hissederek ağız dolusu kahkaha atmayı özledim. Çok zor len böyle yaşamak. "Neyin var senin" sorusuna her seferinde "Yok bişeyim, sadece biraz yorgunum" diye cevap vermek çok zor. Hastalık şüphesi değil aslında bana hayatı zorlaştıran, Allah'tan bana bir ceza bu diyip geçerim. Nede olsa sağlıkta, hastalıkta yaradanın bize bir armağanıdir. Benim hayatımı asıl zorlaştıran oğlunun mürüvetini görmek için çabalayan ve karşıma hayırlı bir eş çıkarması için Allah'a sürekli dua eden anneme evlenemicemi nasıl söylerim. Tamam biliyorum bu durum evliliğe engel değil ama işleri zorlaştıran bir olay. İnsanların size gelipde "senin sesini unuttum" demesi ne kadar çok kötü bişey demi. Eskisi gibi değilsin eriyip gidiyosun, belki hasta da deģilsin ama kendini yiyip bitiriyorsun. 5 dakikalık bir olay için bütün ömrümü harcamış olabilirim. Bu durumu anlatabileceğim dertleşebileceğim kimsem yok. Ben de burda anlatmak istedim beni en iyi anlayabilecek kişilere anlatmak istedim. Dinlediğiniz için teşekkür ederim sağlıcakla kalın.
Arkadaşlar bazı belirtiler var doktora gittim 13. gün test yaptırdım. Negatif çıktı 90 gun sonra gel dedi. 60. gündeyim sizce tahlil yaptırmalımıyım. Yoksa 90ı bekliyimmi. Erken teşhisin ne gibi yararı var. Çok fazla bi bilgim yok. Gerçekle yüzleşmekten korkuyorum. Pozitif çıkarsa ilaç tedavisine mi başlanıyor ne yapılıyor bilgilendirirmisiniz