Merhabalar kolay gelsin; Yaklaşık olarak 2 senedir hiv fobisi ile başa çıkmak için uğraşıyorum.Bu konuda psikiyatriden destek de aldım ama sonuç değişmedi.Günde en az ev-isyeri olmak üzere 50 kere ellerimi yıkıyor,kapi kollarında tutmuyor,tokalaşdiğim zaman kolonya ile dezenfekte yapıyorum.Bunlarin temelinde hiv bulaşma korkusu var ne kadar makale okusam yurtdışı sahil bu konu ile ilgili yinede geçmiyor bu fobi.Mesala elimde ki ufak kesiklere hemen yarabandi yapıştırıyor,marketteki poşedi tutarken bile dezenfekte ediyorum .Rutin hastane kontrollerimde hiv testide bakılıyor ve negatif sonucu alıyorum her seferinde yakın zamandada oldu yaklaşık bi 3 gün rahatlama yaşıyor ama fobi beynimden kalbimden gitmiyor.Evde tadilat ile uğraşırken ufak darbe sonucu parmağıma yaklaşık 1 cm bile yok kan oturdu derinin altında açık yara değil sabunluyorum çıkmıyor tmm dedim buna yarabandi yapıştırılmaz ve 2 hafta sonra geçti kendiliğinden nasılsa dedim kapalı açık yara değil ama sonrasında aklıma şu geliyor o parmağımla musluğa dokundum işyerinde kalem tuttum yarabandi sarmadim ya bulaş olduysa bu sorular aklımı kemiriyor internette girmedik yer bırakmıyorum.Bana bu konularda yardımcı olabilecek arkadaşım var mı? Hayatım zindan oluyor biri bitiyor diğeri başlıyor.Toplumun içine çıkmak istemiyorum temas etmemek için bana bu konuda yardımcı olur musunuz?? Büyük hayır duamı alırsınız Teşekkür ediyorum şimdiden
Usta bak şimdi öncelikle şu sekilde başlamak istiyorum bu fobiyi yasamis biri olarak önce kendini hivli biri olarak dusunmeni tavsiye ederim.Şuanki bu paylaşımın bile onları etkileyebilir.Üzebilir.Yada kırabilir.Hepimiz bir insaniz hivli insanla bizim aramızda hiç bir fark yok yada şeker hastası kalp hastası arasında hiç bir fark yok.Sadece aradaki fark ilaçlar olur sağlıklarına dikkat etmeleri olur.Dünya hayatında kimin ne yaşayacağını bilemiyorsun.Sana şu ornegi vereyim beni çok iyi anlayacaksın.Allah göstermesin kanser olmak mı sence hiv li olmak mı?Kanser diyebilirsin toplum algisindan dolayı ama toplumda yanlış bilgi kirlilikleri var bu yüzden bu hallerdeyiz.Ben eski zamanım olsa hatta ilk fobiyi yasadigim zaman diyordum kanser olayım hiv olmayayım.Oysaki kanserin kurtuluşu zor bir durum.Ama hivin çok kolay.Gunde bir kere ilaca bağlı yaşamak sadece.Hatta o ilaçlarla onlar senden benden sağlıklı.Kimin başına ne geleceğini bilemeyiz.Ne olursa olsun hayat üzülmeye değmez çünkü o kadar kısa ki her anı dolu dolu güzel yaşamak için uğraşmak gerek.Şu toplumdaki bilgi kirliliği ve kim ne der düşüncesini bırak kendi hayatına güzelleştirmeye adapte ol.Hiv bir hastalik diğer hastalıklar gibi hepimizin başına gelebilecek bir durum.Kime ne olacağını Allah bilir.O yüzden yaşamama bak dostum.Çok kafana takarsan mailini yaz numaramı atayım canın istedigi zaman ara.Derdini paylaş.Destekci olurum.Ama dediğim gibi bunu dert etme. :)