şu an 14. gündeyim iki haftada özellikle son bir haftada yaşamadığım belirti kalmadı, hastanede birinin ricasıyla bileğindeki bantı çıkarmasına yardım ettim sadece o kadar, bir buçuk gün sonra elimde kapanmış yara farkettim (o kadar küçük ki ilk seferde farkedilmiyor bile) demek açıkmış o zaman. üniv ilk senemdi, tek başıma yurtta kalıyorum ilk defa ailemden uzak. hayat bu kadar basit mi? odamda da tek kalıyorum. bütünleme sınavlarım olduğundan herkes gitti yurttan. zaten kalan arkadaşlarıma da söyleyemiyorum. bu sabah itibariyle belirtlerim had safhaya çıktı. ilk defa bu kadar emin oldum, aksi mümkün değil şu saatten sonra. kalbimi tutmasam öleceğim sanırım. buradan birkaç kişiyle iletişime geçmeye ihtiyacım var sitede özel mesaj sistemi var mı bilmiyorum ama mail de olur. en azından ben izmire gidene kadar idare edecek tecrübeli birileri. eğer benim gibi konuşup rahatlayanlar olacaksa onlar da yazsın lütfen