Türkiye’de hiv’in umursanmazlığı ve sonuç
Ahh ahh. Konu uzun. Anlatıyorum. Maalesef hala pozitif almadım. Ve gülemiyorum. İntihar etmiyorsam da Tanrıya olan kinimden. Savaş halindeyiz. Kazanamıycam aşikar. Ama Sonuna kadar direnip, İntihar edip onun dilediğine engel olmak niyetindeyim. Şu an benim durumumda olan çoğu kişi intihar etmişti. Neyse, 5 yıldır yaşamıyorum. Adım atıyorum Terliyorum. Bu süreçte işi de bıraktım artık dayanamayarak. Kışın tişört giyip üstüne montla çıkıyorum. Çok soğuk havada bile terliyorum. Belirtilerin hepsi giderek artıyor hepsini anlatmıyorum. Ama bu 5 yılda 8 kere test verdim ama negatif. Belirti yaşayan arkadaşları panikletmek istemem ama ya ben ultra değişik bir hastayım. Ya da test kitleri hatalı. Çünkü yaşaya yaşaya göre göre o kadar dikkat etmeme rağmen en çok hani korkulur ya aileme bulaştırmayayım diye. Zincirleme olarak bir çoğuna bulaştı. Tanrıya inanmaktan vazgeçtim, bilime doktorlara inanmaktan da. Sebebi nedir bilmiyorum… pozitif olduğuma %100 eminim. Ama ispatlayamıyorum. Elimden bir şey gelmiyor artık. Yine doktora gidip yalvaracağım. Bu son gidişim olacak. Yani sanmayın ki sakladım gizledim utandım. Her gittiğim doktor kafayı yemiş muamelesi yaptı. Başka ne yapabilirim ki kan vermekten başka. Var mı böyle bir olay diye bakmadığım yer kalmadı. Neden çıkmazki pozitiflik. Bakın dalga geçmiyorum. Ama Türkiyede hiv üzerine doktor camiası inanılmaz derecede umursamaz. Test pozitifse gözlük üstünden bakar, negatifse de ruh hastasısın der döner işine bakar. İçimde öyle aşırı bir bitmişlik varki. En son mavi lab a gittim 1 yıl oldu orda da negatif aldım ama. Mantar enfeksiyonları döküntüler deri soyulmaları başladı artık. Hep diyorum ki ben tedavi olmuycam zaten reddedicem ama yahu bi ispatlasam da milleti kurtarsam ama yok. Tanrı kuranda kader çabaya bağlıdır diyor. 4-5 yıldır hastalığın peşindeyim ama kaderin öyle çabaya bağlı olduğu falan yok. Dualar falan boş. Peygamber benim kadar dua etmedi. Namaz kılan bir insandım. 4-5 yıldır sürekli ağlayarak göz yaşlarıyla gece gündüz secdelerde dualar ediyordum. Ama artık Tanrıya inanmıyorum. Bi keresinde gittim doktora dedi ki sen şimdi benden hiv miyim değil miyim onu mu bilmek istiyorsun? Dedim yok hocam takık değilim. Ben tanı istiyorum, hastalığımı bulmak varsa tedavi olmak istiyorum. 0.14 çıktı. Senin gbi titiz birinde ne arar dedi güya moral veriyor.. velhasıl arkadaşlar. Türkiye hiv tarihinin en bahtsız, kadersiz allahın kinini zerre merhametsiz olarak üzerine kusulan kişisiyim. 2030 a kadar kesin tedavi bulunur diyorlar ama ben artık yoruldum. Ölüyorum zaten hala hiv negatifim ve nerdeyse muhtemelen belkide çoktan aids evresine girdim. Testislerime dokunamıyorum. Ne yaptıysam ne kadar uğraştıysam olmadı. Şu kaderi hakedecek bir hayat mı yaşadım bilemiyorum. İdolüm nemrut. 4 kartal bulup gök yüzüne uçup oklamak istiyorum tanrıyı. Hasta olduğum için değil. 5 yıldır dualar ettim kendimden geçtim sevdiklerime aileme bişey olmasın bari dedim. Çabaladım dua ettim göz pınarlarım kurudu ama Allah tatildeydi duymadı. Şimdi ihmal desem nasıl ispatlıycam? Bu kadar testin yanlış yapılma başarısız olma durumu nasıl açıklanır ki? Tutunmaya yaşamaya çok çalıştım hatta geçen annem aradı 3 aydan fazla oldu gidemiyorum yanına sarılamıyorum. Babam öldü yakın zaman. Telefonu açtım direkt ilk cümlede dedi ki annem: -baban ölünce ben de mi öldüm oğlum? Aramıyorsun gelmiyorsun.. meyve yemiştim koca bıçak gözümün önündeydi. Bi an düşündüm bıçağa bakıp, Boğazım doldu. Düğümlendi. Cevap veremedim. İyimisin dedi iyiym dedim kapattım. Baktım yukarı tanrıya, dedim elinden geleni ardına koyma intihar etmiycem dedim. Yarım saat hıçkıra hıçkıra ağladım. Çok uzattım.