Hiv Pozitif olup hayatına mutlu bir şekilde devam eden arkadaşımız okuyup rahatlayın

HIV ile ilk tanışmam 2007 tarihinde evliliğimin ilk günlerinde olmuştu. Evlilik için gerekli testlerde HIV Pozitif olduğum ortaya çıkmış ama biz sonuçları beklerken artık düğün dernek hepsi bir arada çıkmıştı. Her şey aslında buruk geçerken bunların hiçbirisini çaktırmadan içindeki fırtınaları gizleyip mutluluk rüzgarlarına kapılmış, hayatının en büyük aşkıyla evlenmiş, dünyanın en mutlu yeni damadını oynamak oscarlık bir oyunculuk istese de tahmin edebileceğiniz gibi hiçbir altyapın olmadan hayat sana birden bu rolü biçmiş ve en iyisini oynamamı bekliyordu...Bu durumdaki en büyük yardımcım kendi durumumu bilmem, bunu kabullenmem ve eşimin de bana destek olmasaydı. İlk başlarda eşimle zor günler geçirdik. Çok ağladı ve hep “Neden biz?” diye sordu. Sonra neler mi oldu? Hayat aktı gitti. Zaman ve bilgi her şeyin ilacıydı gerçektende. Zaman hayatımdaki tüm zorlukları önüne katıp silip attı. Eşimde benimle birlikte bilgilendikçe güçlendi. Sevgi her türlü zorluğu yener. Bizde de böyle oldu. Yuvamızı bir bebekle şenlendirmeye karar verdik. Bunun nasıl olacağını araştırmıştık tabi ki. Yine zor zamanların kahramanı Pozitif Yaşam Derneği gönülleri :) Bu işte de yanımızda olduklarını söyleyip bizi gerekli yerlere yönlendirdiler. Sistem öyle basitti ki; sperm alınıyor, yıkanarak HIV’den arındırılıyor ve anne rahmine enjekte ediliyordu. İlk denememiz başarısız oldu. Tabi ki üzülmüştük ama sizce bu bizi yıldırabilir miydi? Tabi ki hayır. İkinci denememizde 1 haftayı beklemeden evde idrar testi yaptık negatif çıkmıştı. Ama Rabbim o kadar büyük ki rüyamda bir kız çocuğunun bana gülümsediğini görmüştüm 2 gün önce. Aptala malum olur derler ya :) Eşimi de alıp hemen hastaneye koştum ve kan tahlili yaptırdık. Sonuç; Pozitifti. Artık bir bebeğimiz olacaktı. Sonrası ne oldu diye merak ediyorsunuz değil mi? :) Sonrası bebek geldi. Şimdi 40 günlük bir bebeğimiz var. Fıstık gibi, şeker mi şeker ve tabi rüyamda gördüğüm gibi kız:) Kızım olduğunu kahramanlarım Pozitif Yaşam gönüllüleriyle paylaştığımda yüzlerindeki mutluluğu görmeniz lazımdı. Hepsi sanki kendi çocukları olmuş gibi sevinmiş, bana sorular sormaya başlamışlardı; bebek nasıl? anne nasıl? sen nasılsın diyen yok :)