Arkadaşlar belki çok kez yazdım ama moralim 0 evde kimse olmadığında bir köşeye çekilip ağlıyorum kendimi sanki toplumdan soyutlanmış hissediyorum herkesten uzak durmak istiyorum HPV bulaşır diye halbuki daha tanı bile konulmadı sınıftan arkadaş bugün su şişemden su içmek istedi durumu bilmedikleri için içme gibi tersledim halbuki herkesin iyiliğini istiyorum Babam beni görünce sanki suratı asılır gibi hissettim bugün sordun benden utanıyosun değil mi diye beni görünce mutsuz oluyosun dedim seni psikoloğada götürcem çok takıntılısın dedi kendi içimi yiyip bitiriyorum hıv derdi bitti hpv derdi başladı hayatım gözümün önünden kayıp geçiyor bitki gibi yaşıyorum ne sosyalliğim kaldı ne derslere verdiğim önem eve geliyorum sadece aidsrehberi.com yazıyorum birisi başlık açmışmı diye bakıyorum her 5 dakika da bir sonra yatakta yatıyorum bildiğimiz depresyondayım eskş fotoğraflarıma bakıp ağlıyorum hastalıklı görüyorum kendimi bir daha asla kız arkadaşım olmuycak gibi insan karşısına çıkamayacak gibi çocuklarım olmuycak gibi düşünüyorum hayatım artık böyle yarın kızılaya gidicem ne olucak bilmiyorum ama bütün derdimi eksiksiz anlatıcam gerisi doktora kalmış benim için dua edin yarın cuma mübarek gün dualarımız kabul olur ben yarın burda ki herkes için dua edicem sizde benim için dua edin Allaha emanet yorumlarınızı bekliyorum moral lazım