Hastane sirasinda birisi hikayesi yasi herseyi bana kalsin birkac yildir tani almis. Kendisi direk soyledi bana cekinmeden hastaligini. Pozitifmis. Yasi benden buyuktu ama disaridan bak ben o yasta onun gibi gorunemem. Benden saglikliydi masallah insallah devam eder. Ilk basta irkilir gibi oldum umarim yalnis anlamamistir. Cunku ondan degil kendi korkumdan irkildim hiv korkumdan. Konustuk biraz ziyaret sebebini dinledim. Allah kolaylik versin. Uzaktan bakinca pozitif demezsiniz o derece biriydi. Ama gozlerinde gordum zordu. Gozleri zor oldughnu anlatti bana. Ama ben hic dislamadim. Ne bileyin iste karisik bir his pozitif biriyle dialogta olmak. Ondan korkmuyorsun ama kendinde olma ihtimali ve ben bunun gibi kendime bakabilecek kadar sansli olabilir miyim sorusu kafami sardi. Hayir o sanssiz sansliydi. Cok acayip bir his imis pozitifle muhabbet etmek. Allah hepsine yardimci olsun ilac konusunda gecin konusunda is konusunda ama oncelikle saglik ve toplum yaklasimi konusunda.